- teizm
- is. <yun.> Allahın fövqəltəbii vücud kimi varlığına, bütün maddi və mənəvi proseslərə onun zəka və iradəsinə təsir göstərməsini qəbul edən dini, fəlsəfi təlim.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
teizm
Look at other dictionaries:
teizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. teizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pogląd filozoficzno religijny uznający istnienie osobowego, nadprzyrodzonego i rozumnego Boga, który stworzył świat i nim rządzi {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
teizm — is., fel., Fr. théisme Tanrıcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
teizm — m IV, D. u, Ms. teizmzmie, blm «pogląd filozoficzno religijny uznający istnienie poza i ponad przyrodą jedynego osobowego Boga, będącego stwórcą świata i rządzącego nim» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
tanrıcılık — is., ğı, fel. Evreni yaratan ve yöneten, vahiy yoluyla insanlara buyruklar veren bir Tanrı nın varlığına inanma, teizm Birleşik Sözler çok tanrıcılık kamu tanrıcılık neden tanrıcılık tek tanrıcılık tüm tanrıcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
egoteizm — m IV, D. u, Ms. egoteizmzmie, blm filoz. «uważanie samego siebie za boga» ‹łac. + teizm› … Słownik języka polskiego
